Stres podczas rekrutacji? Zaprzyjaźnij się ze swoim wrogiem!
Stress during recruitment? Turn an enemy into a friend
Stress during recruitment? Turn an enemy into a friend
September 12, 2022
Jak często odczuwasz stres? Zatrzymaj się na chwilkę, weź głęboki wdech i powędruj pamięcią do sytuacji, które sprawiły, że czułeś, jak twoje serce szybciej bije, ręce się pocą, głos drży, a w ustach odczuwasz Saharę…
Pewnie takich sytuacji nie było mało, jednak nie panikuj, wszystko z Tobą okej- stres jest normalną reakcją organizmu i o ile nie utrudnia on osiągnięcia założonych przez Ciebie celów, czy nie sprawia, że codzienne funkcjonowanie jest zaburzone, to wszystko gra! Ważne jednak, żebyś zdawał sobie sprawę z tego, co odczuwasz i dlaczego to odczuwasz przy danej sytuacji, może to okazać kluczowe, aby “zebrać się w garść” podczas ważnego dla Ciebie momentu.
Z wielu historii, jakie słyszałam, ale również z moich własnych doświadczeń, mogę wnioskować, że jest bardzo niewiele osób, które podchodzą do procesu rekrutacji na tak zwanym “luzie”. Kiedy gdzieś aplikujemy- stresujemy się i analizujemy czy jesteśmy na tyle dobrzy, aby otrzymać pozytywny feedback, następnie podczas rozmowy w firmie- stresujemy się, bo przecież jesteśmy wtedy oceniani, a podczas pierwszego dnia próbnego- stres jest z nami, bo jesteśmy w nowym środowisku, wśród nowych osób, a zatem mogą pojawiać się obawy czy damy sobie radę ( łatwo wtedy też o syndrom oszusta, ale o tym innym razem ;)- wydaje mi się, że głównym motywem przewodnim aplikowania do nowej pracy jest STRES. Stres tu, stres tam, stres w pracy, stres w domu, stres na wolnym,,, i tak dalej i tak dalej, ale czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, dlaczego tak reagujesz i skąd się on bierze?
Czym jest stres i jak sobie z nim poradzić?
Jest wiele definicji pojęcia stresu, ale według mnie najbardziej trafna jest ta, którą stworzył R.S. Lazarus, brzmi ona mniej więcej tak: stres to “szczególna relacja między osobą a środowiskiem (otoczeniem), którą osoba ocenia jako nadwyrężającą lub przekraczającą jej zasoby i zagrażającą jej dobrostanowi”. Jak już wiemy, stres jest subiektywną reakcją na subiektywną ocenę sytuacji, a zatem jest też czymś, co poniekąd możemy kontrolować. Podczas zdarzenia, które oceniane są jako zagrażające lub bardzo wymagające, warto zatrzymać się na chwilkę i rozłożyć to, co nas spotyka na czynniki, które po analizie, tak już pojedynczo, nie są aż tak straszne. Warto też skupić się na oddechu i zdać sobie sprawę, że “jestem tu i teraz”, nie wybiegać myślami w przyszłość i nie “nakręcać się” stwarzając milion różnych scenariuszy. To, co sobie wymyślimy, zazwyczaj okazuje się bardzo przehiperbolizowane, a gdy przychodzi co do czego. to wcale nie jest tak źle ;) Jeśli jednak nie możesz przestać wymyślać scenariuszy, to wizualizuj sobie najbardziej pozytywny obraz sytuacji np, chcesz zdobyć pracę, a więc wyobraź sobie, że udało Ci się ją zdobyć, wyobraź sobie, jak siedzisz przy biurku w nowej pracy, że każdy się do Ciebie uśmiecha, kiedy pijesz ulubioną kawę/ herbatę, a każde powierzone Ci zadanie jest “bułką z masłem”!
Czy każdy reaguje na stres tak samo?
Myślę, że kiedyś obiło Ci się kiedyś o uszy słowo “temperament”, jeśli tak, to super, bo jest on jednym z kluczowych aspektów, które pomagają odpowiedzieć na pytanie dotyczące indywidualizmu doświadczania stresu, jeśli jednak nie, to już przychodzę z pomocą. J. Strelau stworzył kiedyś bardzo klarowną definicję tego pojęcia, mówił on, że temperament to „względnie stałe cechy osobowości odnoszące się przede wszystkim do formalnych (energetycznych i czasowych) charakterystyk reakcji i zachowań”. W związku z tym można wyróżnić dwa typy ludzi- wysoko i niskoreaktywnych. Ci pierwsi są zwykle bardziej narażeni na odczuwanie stresu, głównie dlatego, że nie są odporni na sytuacje, w których doświadczają dużej ilości bodźców, a zatem łatwo jest, aby byli przestymulowani, przytłoczeni, a w ostateczności zestresowani. Kompletnie inaczej jest w przypadku osób niskoreaktywnych, którzy mogą przyswoić więcej bodźców, mają większą wydolność i wytrzymałość, a więc nie będą aż tak przytłoczeni przy wymagających sytuacjach. Ważne jest jednak, aby pamiętać, że stres nie jest tylko i wyłącznie zły, doświadczamy go “po coś”, nie stanowi jedynie przeszkody! Może też być tym, co napędzi do działania i pomoże osiągnąć postawiony cel.
W wielu firmach pracodawcy wywołują presję, chcą więcej i więcej od swoich pracowników, stawiają cele niemożliwe do zrealizowania. ponieważ myślą, że doświadczanie stresu może okazać się właśnie czynnikiem motywującym- oczywiście, takie działania mogą być motywujące, jednak nie dla wszystkich. Warto zapamiętać, iż przewlekły stres może mieć kompletnie inne rezultaty. Gdy stresujemy się często i przez długi okres czasu, może pojawić się brak motywacji i chęci do podjęcia wyzwań, a nawet prokrastynacja. Nie jest to ciekawa sytuacja, bo ani pracownik, ani pracodawca nie mają pozytywnych rezultatów. W rekrutacji, jak w innych sytuacjach, to Ty masz kontrolę nad tym, czy dasz się pożreć stresowi, a więc kilka głębszych wdechów i do działania :)
Weronika Faściszewska
IT Researcher w ReCREWter
How often do you feel stressed? Stop for a moment, take a deep breath and remember the situations that made you feel your heart beating faster, your hands sweating, your voice trembles and your mouth feel like the Sahara ...
There were probably not enough such situations, but do not panic, everything is fine with you - stress is a normal reaction of the body and as long as it does not hinder the achievement of your goals or makes everyday functioning disturbed, everything is fine! However, you must be aware of what you are feeling and why you are feeling it in a given situation, it can be crucial to "pull yourself together" during an important moment for you.
From many stories I have heard, but also from my own experiences, I can conclude that there are very few people who approach the recruitment process with a so-called 'ease'. When we apply somewhere - we stress and analyze whether we are good enough to receive positive feedback, then during a conversation in the company - we stress, because we are then assessed, and during the first trial day - stress is with us, because we are in a new environment, among new people, and therefore there may be concerns about whether we will be able to cope (it is easy then also for the syndrome of an impostor, but about this another time;) - it seems to me that the main motive of applying for a new job is STRESS. The stress here, stress there, stress at work, stress at home, stress at leisure, etc., and so on and so on, but have you ever wondered why you react this way and where does it come from?
What is stress and how to deal with it?
There are many definitions of the concept of stress, but in my opinion the most accurate is the one created by R.S. Lazarus, it goes something like this: stress is "a special relationship between a person and the environment (surroundings) that a person judges as overwhelming or exceeding his resources and threatening his well-being." As we already know, stress is a subjective reaction to a subjective assessment of a situation and is therefore also something we can control. During events that are assessed as threatening or very demanding, it is worth pausing for a moment and decomposing what happens to us into factors that, after analysis, individually, are not that terrible. It is also worth focusing on the breath and realizing that "I am here and now", not to think ahead and not "wind yourself up" by creating a million different scenarios. What we come up with usually turns out to be hyperbolized, and when it comes down to it. it's not that bad;) However, if you can't stop coming up with scenarios, then visualize the most positive picture of the situation, e.g. you want to get a job, so imagine that you managed to get it, imagine sitting at your desk in a new work, that everyone smiles at you when you drink your favorite coffee / tea, and each task entrusted to you is "a piece of cake"!
Does everyone react to stress the same?
I think that you once heard the word "temperament", if so, that's great, because it is one of the key aspects that help answer the question about the individuality of experiencing stress, but if not, I can help you. J. Strelau once created a very clear definition of this concept, he said that temperament is a "relatively constant personality trait relating primarily to formal (energetic and temporal) characteristics of reactions and behavior." Therefore, we can distinguish two types of people - highly and low-reactive. The former tend to be more likely to experience stress, mainly because they are not immune to situations where they experience high levels of stimulus, and therefore it is easy for them to be overstimulated, overwhelmed, and ultimately stressed. It is completely different in the case of low-reactive people, who can assimilate more stimuli, and have greater capacity and endurance, so they will not be so overwhelmed in demanding situations. However, it is important to remember that stress is not only bad, we experience it "for something", it is not just an obstacle! It can also be what drives you to act and help you achieve your goal. In many companies, employers create pressure, want more and more from their employees, and set goals that are impossible to achieve. Because they think experiencing stress may prove to be a motivating factor - of course, such activities can be motivating, but not for everyone. It is worth remembering that chronic stress can have completely different results. When we stress frequently and over long periods, we may become unmotivated and willing to take on challenges, and even procrastinate. This is not an interesting situation, because neither the employee nor the employer has positive results. In recruitment, as in other situations, you have control over whether you let yourself be devoured by stress, i.e. a few deep breaths and act:)
Weronika Faściszewska
IT Researcher w ReCREWter
How often do you feel stressed? Stop for a moment, take a deep breath and remember the situations that made you feel your heart beating faster, your hands sweating, your voice trembles and your mouth feel like the Sahara ...
There were probably not enough such situations, but do not panic, everything is fine with you - stress is a normal reaction of the body and as long as it does not hinder the achievement of your goals or makes everyday functioning disturbed, everything is fine! However, you must be aware of what you are feeling and why you are feeling it in a given situation, it can be crucial to "pull yourself together" during an important moment for you.
From many stories I have heard, but also from my own experiences, I can conclude that there are very few people who approach the recruitment process with a so-called 'ease'. When we apply somewhere - we stress and analyze whether we are good enough to receive positive feedback, then during a conversation in the company - we stress, because we are then assessed, and during the first trial day - stress is with us, because we are in a new environment, among new people, and therefore there may be concerns about whether we will be able to cope (it is easy then also for the syndrome of an impostor, but about this another time;) - it seems to me that the main motive of applying for a new job is STRESS. The stress here, stress there, stress at work, stress at home, stress at leisure, etc., and so on and so on, but have you ever wondered why you react this way and where does it come from?
What is stress and how to deal with it?
There are many definitions of the concept of stress, but in my opinion the most accurate is the one created by R.S. Lazarus, it goes something like this: stress is "a special relationship between a person and the environment (surroundings) that a person judges as overwhelming or exceeding his resources and threatening his well-being." As we already know, stress is a subjective reaction to a subjective assessment of a situation and is therefore also something we can control. During events that are assessed as threatening or very demanding, it is worth pausing for a moment and decomposing what happens to us into factors that, after analysis, individually, are not that terrible. It is also worth focusing on the breath and realizing that "I am here and now", not to think ahead and not "wind yourself up" by creating a million different scenarios. What we come up with usually turns out to be hyperbolized, and when it comes down to it. it's not that bad;) However, if you can't stop coming up with scenarios, then visualize the most positive picture of the situation, e.g. you want to get a job, so imagine that you managed to get it, imagine sitting at your desk in a new work, that everyone smiles at you when you drink your favorite coffee / tea, and each task entrusted to you is "a piece of cake"!
Does everyone react to stress the same?
I think that you once heard the word "temperament", if so, that's great, because it is one of the key aspects that help answer the question about the individuality of experiencing stress, but if not, I can help you. J. Strelau once created a very clear definition of this concept, he said that temperament is a "relatively constant personality trait relating primarily to formal (energetic and temporal) characteristics of reactions and behavior." Therefore, we can distinguish two types of people - highly and low-reactive. The former tend to be more likely to experience stress, mainly because they are not immune to situations where they experience high levels of stimulus, and therefore it is easy for them to be overstimulated, overwhelmed, and ultimately stressed. It is completely different in the case of low-reactive people, who can assimilate more stimuli, and have greater capacity and endurance, so they will not be so overwhelmed in demanding situations. However, it is important to remember that stress is not only bad, we experience it "for something", it is not just an obstacle! It can also be what drives you to act and help you achieve your goal. In many companies, employers create pressure, want more and more from their employees, and set goals that are impossible to achieve. Because they think experiencing stress may prove to be a motivating factor - of course, such activities can be motivating, but not for everyone. It is worth remembering that chronic stress can have completely different results. When we stress frequently and over long periods, we may become unmotivated and willing to take on challenges, and even procrastinate. This is not an interesting situation, because neither the employee nor the employer has positive results. In recruitment, as in other situations, you have control over whether you let yourself be devoured by stress, i.e. a few deep breaths and act:)
Weronika Faściszewska
IT Researcher w ReCREWter
